این آنتیبادی در ۹۰- ۷۵% از بیماران لوپوسی در مرحله فعال بیماری وجود دارد. تیتر بالای این آنتی بادی اختصاصاً در بیماران لوپوس اریتماتوی سیستمیک وجود دارد؛ اما تیتر پائین آن ممکن است در بیماری هایی چون سندروم شوگرن، اسکلردرما، پلی میوزیت، آرتریت روماتوئید جوانان، هپاتیت مزمن فعال، منونوکلئوز عفونی، جذام و واسکولیت مشاهده شود.
اندازهگیری Anti dsDNA همراه با C3 اطلاعات مهمی درباره سیر پیشرفت بیماری ارائه میدهد بهگونهای که افزایش Anti dsDNA به سطح دو برابر، و کاهش C3 طی یک دوره ۲ تا ۳ ماهه، نشانه پیشرفت لوپوس در فاز حاد است.
اکثراً مثبت بودن این تست در بیماران لوپوسی با نفریت لوپوسی همراه است و غلظت آن با شدت فعالیت بیماری نسبت مستقیم دارد.