در بین الکترولیت‌هایی که در خون اندازه‌گیری می‌شوند، سدیم بیشترین غلظت را دارد. سدیم اصلی‌ترین کاتیون مایع خارج سلولی (ECF) است. سدیم نقش مهمی در تعادل اسید-باز ایفاء می‌کند و به عملکرد عصبی-عضلانی نیز کمک می‌کند. مقادیر سدیم در خون با مقادیر پتاسیم رابطه عکس دارند.
علائم هیپوناترمی (کاهش سدیم خون) در درجه اول به میزان سرعت تغییر در غلظت سدیم و نه سطح مطلق آن بستگی دارد. نشانه‌های هیپوناترمی زمانی آغاز می‌شود که سطح سدیم کمتر از ۱۲۵mEq/L باشد. اولین نشانه‌های بیماری، ضعف است. اگر سطح سدیم کمتر از ۱۱۵mEq/L شود گیجی و خستگی شدید ظاهر می‌شود که در صورت ادامه اُفت سطح آن، ممکن است سبب اختلالات عصبی مانند کُندی ذهن و اغماء شود.
