در آزمایش‌های بارداری با هورمون hCG سروکار داریم که با گذشت زمان و پیشرفت بارداری، میزان آن در بدن شخص‌‌‌ باردار افزایش می‌یابد.‌ محدودۀ طبیعی‌ سطح ‌هورمون hCG در افراد‌ باردار‌ می‌تواند بسیار متفاوت باشد. ممکن‌ است ‌سطح‌ هورمون ‌‌در‌‌ بدن شما ‌هنوز به ‌‌قدر‌‌ی بالا نباشد که تشخیص داده شود (مخصوصاً اگر منتظر نمانده باشید که پریود شما واقعاً به تأخیر بیفتد).

یکی دیگر از دلایل رایج برای نتیجۀ منفی کاذب، عدم وجود هورمون hCG کافی در ادرار موردآزمایش است. در اوایل بارداری، اگر قبل از انجام آزمایش مقدار زیادی آب بنوشید، ادرار رقیق شده و غلظت هورمون در ادرار کاهش می‌یابد.
در صورتی که در اوایل دوران بارداری، آزمایش را در انتهای روز انجام دهید، غلظت هورمون در ادرار کمتر خواهد بود. وقتی برای مدتی ادرار خود را نگه می‌دارید؛ غلظت hCG در ادرار بیشتر خواهد شد؛ به همین دلیل توصیه می‌شود صبح‌هنگام و پس از بیدارشدن، اولین کاری که انجام می‌دهید، انجام آزمایش ادرار باشد.

علتی نادر و غیرعادی برای نتیجۀ منفی کاذب این است که مدت­‌زمان زیادی از دوران بارداری شما گذشته باشد. به عنوان مثال، اگر پریود شما هفته‌ها تا ماه‌ها به تأخیر بیفتد و متوجه بارداری نشوید، ممکن است نتیجۀ آزمایش بارداری، منفی شود. این وضعیت را پدیده قلاب (Hook effect) می‌نامند. به بیانی ساده، پدیدۀ قلاب عبارت است از کسب نتیجۀ منفی به این خاطر که مقدار جزء مورد اندازه‌گیری (در این‌جا هورمون hCG) از بالاترین استاندارد نیز بسیار بالاتر باشد. با توجه به این که نمودار سطح هورمون شبیه قلاب است، به این پدیده، پدیده قلاب گفته می‌شود.

یکی دیگر از دلایل‌‌ غیرمعمول ‌‌اما احتمالی برای دریافت نتیجۀ منفی کاذب، سه‌قلو یا حتی دوقلوزایی است. در این حالت، نتیجۀ منفی کاذب می‌تواند ناشی­‌از «پدیدۀ قلاب دوز بالا» باشد. بدین معنا که سطح بسیار بالا و غیرمعمول هورمون hCG می‌تواند باعث شود که نتیجۀ آزمایش بارداری به صورت کاذب، منفی شود.

علت دیگری که باعث منفی‌شدن کاذب آزمایش بارداری می‎شود و بسیار نادر است، واکنش­‌ندادن هورمون hCG با مواد شیمیایی ضد‌hCG است. بهتر است چند روز صبر کرده و دوباره آزمایش را انجام دهید.

در موارد نادر، بارداری خارج‌رحمی می‌تواند منجر به کسب نتیجۀ منفی کاذب شود. بارداری خارج‌رحمی زمانی رخ می‌دهد که جنین در جایی غیر از رحم، لانه‌گزینی کرده و رشد می‌کند. این بارداری معمولاً در لوله‌های فالوپ رخ می‌دهد‌ اما ‌ممکن‌ است‌ در قسمت‌های دیگر نیز اتفا‌ق ‌بیفتد.‌

جنین در بارداری خارج‌رحمی به درستی رشد نمی‌کند و به جنین زنده تبدیل نمی‌شود. در بارداری خارج‌رحمی، تشکیل جفت به تأخیر افتاده و مانع تولید هورمون hCG می‌شود. در صورتی که بارداری خارج‌رحمی باعث پارگی لولۀ رحمی شود، می‌تواند بسیار خطرناک باشد.

بارداری خارج‌رحمی بسیار نادر است و در حدود ۱ مورد از هر ۴۰ بارداری رخ می‌دهد؛ با این حال ممکن است که کشنده باشد. حدود ۹ درصد از مرگ‌و‌میرهای ناشی از بارداری، به خاطر بارداری خارج‌رحمی است.

یکی دیگر از دلایل نادر دریافت نتیجۀ منفی کاذب، بیماری تروفوبلاستیک بارداری (GTD) است که بیشتر با نام «بارداری مولار» شناخته می شود. GTD به گروهی از بیماری‌های ایجاد کنندۀ تومور اشاره دارد که از جفت منشا می‌گیرند. این تومورها بسیار نادر بوده و به دنبال از کنترل خارج‌شدن سلول‌های جفتی ایجاد می‌شوند. در کمتر از ۱ مورد از هر ۱۰۰ مورد، نوزاد سالم می‌تواند در نتیجۀ بارداری مولار متولد شود. معمولاً بارداری مولار با سقط جنین به پایان می‌رسد.

GTD باعث ایجاد سطوح بسیار بالای هورمون hCG می‌شود. همان‌طور که در بالا گفته شد، افزایش بسیارشدید سطح hCG می‌تواند باعث مشاهدۀ نتیجۀ منفی در آزمایش‌های بارداری خانگی شود. اگرچه GTD نوعی تومور است، اما این تومور به ندرت از نوع سرطانی است. درمان GTD معمولاً تخلیۀ رحم است. اگر سطح هورمون بارداری باز هم بالا بماند، ممکن است نیاز به انجام شیمی‌درمانی باشد.

اگر قبل از تخمک‌گذاری، بیماری و یا استرس بیش‌از حد داشته باشید، ممکن است چرخۀ قاعدگی شما از بین برود و پریود نشوید. اگر به نوزاد شیر می‌دهید و چرخۀ قاعدگی شما به تازگی شروع شده، احتمالاً تا زمانی که بدن به تنظیم خود بپردازد، قاعدگی شما نامنظم باشد. این اتفاق می‌تواند تشخیص دقیق زمان پریود را دشوار کند. اگر در سن ۴۰ سالگی هستید و پریود شما به تاخیر افتاده است، می‌تواند نشانۀ ورود به دوران یائسگی باشد. با این حال، نباید تصور کرد که امکان ندارد باردار باشید؛ حتماً آزمایش را انجام دهید!

اگر اخیراً مصرف قرص‌های ضدبارداری را متوقف کرده‌اید، این امر می‌تواند بر چرخۀ قاعدگی شما نیز تأثیرگذار باشد. قرص‌های ضدبارداری بر چرخۀ طبیعی شما تأثیر گذاشته و مانع تخمک‌گذاری می‌شود. پس از مصرف داروهای ضد‌بارداری هورمونی، چند ماه طول می‌کشد تا سطح هورمون‌های بدن به حالت عادی برگردد. در صورتی که چند چرخۀ اول کمی نامنظم باشند، نگران نشوید.

بارداری تنها دلیلی نیست که باعث شود برای مدت طولانی پریود نشوید‌. برای بیشتر افراد، چرخه‌های قاعدگی طبق یک زمان‌بندی مشخص اتفاق می‌افتد اما برای برخی از افراد نیز چرخه‌های نامنظم، اتفاقی طبیعی است. چرخه‌های قاعدگی نامنظم می‌توانند تشخیص اینکه آیا واقعاً قاعدگی شما به تاخیر افتاده است یا خیر را دشوار کند. هم‌چنین ممکن است یک چرخۀ قاعدگی (یا بیشتر) را به طور کامل از دست بدهید (آمنوره).

علل احتمالی دیگر برای پریود دیررس یا عدم قاعدگی چند‌ماهه عبارتند از:

• اضافه‌وزن شدید
• شیر‌دادن
• شیمی‌درمانی و پرتودرمانی
• ورزش و فعالیت جسمانی بیش‌از حد
• عدم تعادل هورمونی (مانند سندرم تخمدان پلی‌کیستیک یا مشکلات تیروئیدی)
• برخی از داروها مانند داروهای ضد‌افسردگی و داروهای درمان فشار خون
• مشکلات هیپوتالاموس یا غدۀ هیپوفیز
• تشکیل جای زخم (اِسکار) در بافت پوششی رحم
• برخی از روش‌های پیشگیری از بارداری

در صورت به‌تاخیرافتادن قاعدگی و بروز یکی از علائم یا نشانه‌های زیر که می‌تواند به معنی بارداری خارج‌رحمی باشد، فوراً با پزشک خود تماس بگیرید و یا به اورژانس مراجعه کنید.

• خون‌ریزی ناگهانی واژینالی
• غش یا سرگیجۀ شدید
• حالت تهوع و استفراغ
• درد شدید در قسمت شکم یا لگن
• درد شانه