چرا یک مادر تصمیم می‌گیرد که بارداری خود را نادیده بگیرد یا انکار کند؟ دلایل پزشکی زیادی‌ می‌تواند‌ برای این موضوع وجود‌‌ داشته‌‌ باشد:

• علائم بارداری مانند حالت تهوع صبحگاهی ظاهر نمی‌شوند و یا به روشی غیر‌منتظره‌ ظاهر می‌شوند (برای مثال، بروز حالت تهوع صبحگاهی در شب).
• بارداری در نتیجۀ تجاوز جنسی (توسط افراد غریبه یا محارم) اتفاق می‌افتد و مادر به دلیل آسیب روحی ناشی از این اتفاق، بارداری را انکار می‌کند.
• مادر، ورزشکاری حرفه‌ای است که به اندازۀ کافی تمرین می‌کند و در نتیجه، بارداری در وی از نظر ظاهری قابل تشخیص نیست.
• مادر، آزمایش بارداری را انجام داده است اما نتیجۀ منفی به‌دست‌آمده، کاذب بوده است.
• مادر، چرخۀ قاعدگی نامنظم دارد و بنابراین تا چند هفته یا حتی چند ماه بعد از بارداری، پریود نمی‌شود.
• مادر، چاق است و بنابراین از وزن و فشار اضافی ناشی از جنین، مطلع نمی‌‌شود.

در حالی که برخی از حاملگی‌های پنهان منطقی به نظر می‌رسند، برخی دیگر نتیجۀ روان‌پریشی هستند؛ مادر به معنای واقعی کلمه، تا زمانی که نوزاد متولد شود، وضعیت جسمانی‌اش را از خودش پنهان کرده است.

پژوهشگران پیشنهاد کردند که طبقه‌بندی پزشکی خاصی تحت عنوان اختلال عملکردی باروری برای بارداری‌های انکارشده اضافه شود. این طبقه‌بندی شامل بارداری‌های انکارشده یا پنهان می‌شود. هم‌چنین ممکن است شامل بارداری کاذب (سودوسیز)، تمایل شدید برای بچه‌دار‌شدن و سایر رفتارهای آسیب‌شناختی مادر نسبت به فرزندانش باشد.