عفونت‌های مقاربتی و تست‌های تشخیصی آنها

عفونت‌های مقاربتی (STI) عفونت‌ها یا بیماری‌هایی هستند که از طریق هر نوع فعالیت جنسی با استفاده از دهان، مقعد، واژن یا آلت مردانه تناسلی ممکن است انتقال یابد. انواع مختلفی از بیماری‌های مقاربتی جنسی وجود دارد؛ شایع‌ترین علائم آنها شامل سوزش، خارش یا ترشحاتی در ناحیه تناسلی است. بعضی از بیماری‌های مقاربتی بدون علائم هستند، به این معنی که ممکن است هیچ علائمی نداشته باشید.

عفونت‌های مقاربتی بسیار مسری هستند. اگر از نظر جنسی فعال هستید، امکان دارد بدون این‌که حتی بدانید، نوعی بیماری مقاربتی جنسی داشته باشید (و آن را منتقل کنید). سازمان‌های بهداشتی اکثر کشورها به افرادی که از نظر جنسی فعال هستند، غربالگری یا آزمایش STI به‌طور منظم را توصیه می‌کنند.

بیماری‌های مقاربتی جنسی، بیماری‌های جدی هستند که نیاز به درمان دارند. برخی از آنها، مانند ویروس HIV، هیچ درمانی ندارند و بدون درمان می‌توانند تهدید کننده زندگی باشند.

تشخیص و درمان عفونت مقاربتی در مراحل اولیه برای جلوگیری از عوارض و جلوگیری از انتقال عفونت، بسیار مهم است. بیشتر بیماری‌های مقاربتی جنسی، مانند کلامیدیا، سوزاک، ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، با آزمایش‌های خون، ادرار یا سواب در آزمایشگاه تشخیص داده می‌شوند.

بیماری‌های مقاربتی جنسی باعث انواع مختلفی از علائم می‌شوند یا ممکن است بدون هیچ علائمی ظاهر شوند. اگر فکر می‌کنید ممکن است در معرض یک بیماری مقاربتی جنسی قرار گرفته باشید، توصیه می‌شود که این آزمایش‌ها را انجام دهید.

شاید برایتان عجیب باشد اما در واقع بیشتر عفونت‌های رایج منتقل‌شونده از طریق جنسی، در ابتدا هیچ علائمی را نشان نمی‌دهند. این امر تشخیص هرگونه عفونت را که می‌تواند منجر به ناباروری یا حتی سرطان شود، دشوار می‌کند.

غربالگری منظم بیماری‌های مقاربتی، این مسئله را حل می‌کند، به‌خصوص اگر شک دارید که ممکن است عفونت از کسی به شما منتقل شده باشد.

در شرایط زیر ممکن است به تست بیماری‌های مقاربتی نیاز داشته باشید، اگر شما:

• از نظر جنسی فعال هستید و چند شریک جنسی دارید
• خانم بالای ۲۱ سال هستید و سلامت دهانه رحم خود را کنترل می‌کنید
• باردار هستید و یک عفونت فعال جنسی در بدن خود دارید
• رابطه جنسی محافظت‌نشده داشته‌اید
• مبتلا به HIV تشخیص داده شده‌اید
• سوزن و سرنگ را با یک فرد دیگر مشترکاً استفاده کرده‌اید

علاوه بر این موارد، اگر علائمی مانند ادرار دردناک، درد در طی رابطه جنسی، ترشحات واژن یا خونریزی و غیره را تجربه می‌کنید، باید آزمایش بیماری‌های مقاربتی را در نظر بگیرید.

آزمایش هپاتیت B

هپاتیت B با یک سری آزمایش خون تشخیص داده می‌شود. دریافت نتایج آزمایش معمولا بسته به جایی که نمونه باید ارسال شود، یک روز یا بیشتر طول می‌کشد.

نوعی آزمایش سریع نیز برای این منظور در بعضی از آزمایشگاه‌ها وجود دارد که در حدود ۲۰ دقیقه نتیجه می‌دهد، اما جواب آن باید با آزمایش خون تکمیلی تأیید شود.

آزمایش تبخال

تبخال را می‌توان با آزمایش خون یا با انجام آزمایش سواب از زخم در صورت وجود علائم تشخیص داد. به دلیل احتمال مثبت کاذب، آزمایش تبخال را در صورت عدم‌وجود علائم توصیه نمی‌کنند، مگر این‌که شما آگاهانه در معرض تبخال قرار گرفته باشید. با این حال، اگر چندین شریک جنسی ‌دارید و می‌خواهید برای همه بیماری‌های مقاربتی جنسی غربال‌گری شوید، می‌توانید آزمایش تبخال نیز درخواست کنید.

با توجه به محدودیت عملکرد آزمایش خون، توصیه می‌شود آزمایش دوم با استفاده از روش دیگری برای تأیید نتایج انجام شود.

توجه داشته باشید که آزمایش خون تبخال تنها می‌تواند تأیید کند که عفونت وجود دارد، اما نمی‌تواند بین تبخال دهان و تناسلی تمایز قائل شود.

آزمایش HIV

تست HIV معمولا بر روی خون یا مایعات دهان انجام می‌شود، اما بعضی از کلینیک‌ها با استفاده از نمونه ادرار نیز آزمایش می‌کنند. توصیه می‌شود همه افراد حداقل یک بار برای HIV آزمایش شوند. افرادی که رفتارهای جنسی پرخطر دارند باید بیشتر مورد آزمایش قرار گیرند.

زمان‌بندی مهم است

آزمایش‌های استاندارد تبخال و HIV به دنبال آنتی‌بادی در خون هستند، اما بلافاصله پس از ابتلا به ویروس قابل‌تشخیص نیستند. تست‌های HIV نیز معمولا با آزمایش سواب دهان انجام می‌شود.

حداقل ۲ هفته و حداکثر تا ۳ ماه پس از قرار گرفتن در معرض تبخال طول می‌کشد تا نتیجه این آزمایش مثبت باشد. آنتی‌بادی‌های HIV دو تا شش هفته پس از قرار گرفتن در معرض در خون قابل‌تشخیص هستند، اگرچه ممکن است این بازه تا سه ماه طول بکشد.

اگر بعد از یک برخورد پرخطر تحت آزمایش قرار می‌گیرید، لازم است که به پزشک خود اطلاع دهید. او احتمالا آزمایش اسید نوکلئیک (NAT) را بر روی نمونه خون تجویز خواهد نمود. این آزمایش می‌تواند خود ویروس HIV را تشخیص دهد، معمولا ۱۰ تا ۳۳ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس.

اگر بعد از قرار گرفتن در معرض HIV آزمایش شما منفی است، بهتر است که پس از ۳ ماه دوباره آزمایش دهید تا مطمئن شوید.

تست HPV

تشخیص HPV در خانم‌ها آسان‌تر از آقایان است زیرا تنها آزمایش تأیید شده توسط سازمان غذا و داروی آمریکا برای تشخیص HPV، از سلول‌های دهانه رحم استفاده می‌کند. احتمال دارد این تست در طول معاینه لگن انجام شود، به تنهایی یا همزمان با آزمایش پاپ‌اسمیر. اعلام نتایج تست معمولا یک تا سه هفته طول می‌کشد.

با وجود این که سایر بیماری‌های مقاربتی ویروسی را می‌توان از طریق آزمایش خون تشخیص داد، بار ویروسی HPV با گذشت زمان تغییر می‌کند زیرا بدن با ویروس مبارزه می‌کند. این باعث می‌شود آزمایش خون HPV غیر‌قابل‌اعتماد باشد.

اگر به دلیل شرایط جسمانی، محدودیت حرکت، مشغله کاری و … امکان مراجعه حضوری به آزمایشگاه را ندارید، با سفارش سرویس نمونه‌گیری در منزل آزمایشگاه نانو در ارومیه، به‌راحتی می‌توانید آزمایش‌های تجویز شده را در خانه یا محل کار خود انجام دهید.

پرسنل مجرب آزمایشگاه نانو، تخصص و تجهیزات لازم برای این کار را در اختیار دارند و با رعایت تمامی استانداردهای ابلاغی وزارت بهداشت، با هماهنگی قبلی در محل سکونت یا کار شما برای انجام نمونه گیری حاضر خواهند شد.

← لطفاً توجه داشته باشید که ارائه نام و نام خانوادگی بیمار، سن، کد ملی، آزمایش مورد درخواست، کد رهگیری که از پزشک دریافت کرده‌اید، و یک شماره تماس برای ثبت درخواست ضروری است.

← برای درخواست نمونه‌گیری در منزل، بهتر است یک روز قبل با آزمایشگاه تماس بگیرید. برای آزمایش‌های اورژانسی، لطفاً حداقل ۲ ساعت قبل تماس بگیرید.

پاسخ سؤالات خود را بیابید

اگر درباره آزمایش‌های هورمونی، نحوه نمونه‌گیری و انجام آنها، و یا شرایط خود سؤالی دارید، می‌توانید آن را در محتوای سایت جستجو کنید:

همکاران ما در بخش پذیرش آزمایشگاه نانو و واحد روابط عمومی این مرکز، با شماره تلفن‌های ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۳ و ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۶ در ساعات کاری مجموعه، تا حد امکان پاسخگوی سؤالات شما خواهند بود.