آزمایش آنتی بادی علیه هسته (ANA)

آزمایش آنتی‌بادی ضد هسته‌ای (ANA) به دنبال ANA در خون شماست. ANA نوعی آنتی‌بادی به نام اتوآنتی‌بادی است که مانند سایر آنتی‌بادی‌ها، توسط سیستم ایمنی بدن تولید می‌شوند. در حالی که آنتی‌بادی‌های سالم، بدن را از پاتوژن‌هایی مانند ویروس‌ها و باکتری‌ها محافظت می‌کنند، آنتی‌بادی‌های خودکار با حمله‌ی اشتباه به سلول‌ها و بافت‌های سالم، باعث بیماری می‌شوند.

آزمایش ANA نیاز به نمونه خون دارد که معمولا از بازوی شما گرفته می‌شود. تست ANA برای کمک به تشخیص و تعیین نوع اختلال خود-ایمنی که شما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد استفاده می‌شود.

هدف از انجام آزمایش ANA

هدف از آزمایش ANA، تشخیص، اندازه‌گیری و ارزیابی ANA در نمونه خون شماست. تست ANA می‌تواند به پزشکان در تشخیص اختلالات خود-ایمنی کمک کند و اطلاعاتی را ارائه دهد که ممکن است به تعیین نوع خاص اختلال خود-ایمنیِ شما کمک کند.

اگر شما علائم یک اختلال خود-ایمنی دارید، تست برای ANA ممکن است پیشنهاد شود. ANA ممکن است در چندین اختلال تشخیص داده شود، از جمله:

  • لوپوس اریتماتوس سیستمیک
  • سندرم شوگرن
  • پلی‌میوزیت و درماتومیوزیت
  • آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانان
  • بیماری رینو
  • لوپوس ناشی از دارو
  • بیماری بافت همبند مختلط
  • هپاتیت خود-ایمنی
  • اسکلرودرما (اسکلروز سیستمیک)
  • بیماری تیروئید
  • دیابت نوع یک
  • پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک

آزمایش ANA نمی‌تواند به‌تنهایی وجود یک اختلال خود-ایمنی را تشخیص دهد. پزشکان نتایج آزمایش ANA شما را همراه با علائم، معاینه فیزیکی و نتایج سایر آزمایش‌ها برای تشخیص یا رد اختلالات خود-ایمنی در نظر می‌گیرند.

آنچه در آزمایش ANA اندازه‌گیری می‌شود

تست وجود و مقدار ANA در خون شما را تشخیص می‌دهد و اندازه‌گیری می‌کند. ANA به هسته سلول‌های سالم حمله می‌کند، و به همین دلیل آنها را “ضد‌هسته‌ای” می‌نامند. هسته، مرکز فرماندهی سلول است و سیگنال‌هایی را ارسال می‌کند که عملکردهای مهم سلول را تحریک می‌کند.

سیستم ایمنی بدن برای کمک به مبارزه با عفونت‌های بدن، آنتی‌بادی‌های زیادی تولید می‌کند. گاهی اوقات این آنتی‌بادی‌ها به اشتباه، پروتئین‌های طبیعی را به عنوان عامل خارجی شناسایی می‌کنند. ANA یک نوع آنتی‌بادی غیرطبیعی است که تحت عنوان اتوآنتی‌بادی نامیده می‌شود. ANA که پروتئین‌های طبیعی را در هسته سلول به عنوان عامل خارجی شناسایی می‌کند خطرناک است و می‌تواند یک فرآیند التهاب را ایجاد کند که در آن بدن شروع به حمله به بافت‌های خود می‌کند.

حدود ۳ تا ۱۵ درصد از افراد سالم، تعداد کمی اتوآنتی‌بادی در خون خود دارند. میزان ANA اغلب با افزایش سن بالا می‌رود. در حدود یک‌سوم از بزرگسالان سالمِ بالای ۶۵ سال، آزمایش ANA مثبت است. شناسایی مقادیر زیادی از اتوآنتی‌بادی می‌تواند نشان‌دهنده یک اختلال خود-ایمنی باشد.

چه زمانی باید تست ANA را انجام داد؟

اگر علائم اختلال خود-ایمنی دارید، پزشک شما ممکن است تست ANA را تجویز کند. علائم شایع اختلالات خود-ایمنی عبارتند از:

  • تب
  • جوش زدن
  • خستگی یا خستگی
  • علائم مفاصل، از جمله درد و تورم
  • درد عضلانی
  • درد شکم
  • غدد متورم

در صورت تشخیص یک اختلال خود-ایمنی، تکرار آزمایش ANA ضروری نیست. باید توجه داشت تست ANA یک بیماری خاص را تشخیص نمی‌دهد و در نظارت بر بیماری یا پاسخ به درمان مفید نیست.

مراحل انجام آزمایش ANA

این تست نیاز به گرفتن نمونه خون دارد که در اغلب موارد از بازوی شما در آزمایشگاه و یا در خانه توسط پرسنل آزمایشگاه نانو گرفته می‌شود. در کودکان و نوزادان، نمونه خون معمولا از پاشنه‌ی پا برداشته می‌شود.

آمادگی‌های قبل از آزمایش

برای این آزمایش عموماً نیازی به آمادگی خاصی نیست.

مصرف بعضی داروها می‌تواند نتیجه مثبت آزمایش ANA ایجاد کند. پزشک معالج‌تان به شما خواهد گفت که آیا لازم است موقتاً مصرف برخی داروها یا مکمل‌ها را قبل از آزمایش متوقف کنید یا خیر.

در حین انجام آزمایش

نمونه‌گیر آزمایشگاه نانو، نمونه خون را از رگ بازوی شما خواهد گرفت. وی احتمالا یک نوار در اطراف بازوی شما خواهد بست و ناحیه‌ای را که سوزن در پوست شما قرار می‌گیرد ضدعفونی خواهد نمود. سپس مقدار کمی خون به یک لوله کشیده می‌شود. وقتی سوزن وارد پوست شما می‌شود ممکن است احساس سوزش خفیف داشته باشید.

پس از انجام تست

پس از برداشتن سوزن، از شما خواسته خواهد شد با بانداژ یا یک قطعه گاز استریل، فشار ملایمی را به محل نمونه‌گیری وارد کنید. این کار به جلوگیری از خون‌ریزی کمک می‌کند و می‌تواند مانع از کبودی شود. سپس محل نمونه‌گیری بانداژ خواهد شد. در اکثر موارد پس از تکمیل آزمایش می‌توانید به فعالیت‌های روزمره خود بازگردید.

گرفتن نمونه خون، یک روش بسیار کم‌خطر است. گاهی ممکن است در محل نمونه‌گیری، کبودی خفیف ملاحظه کنید.

انجام آزمایش ANA در خانه

اگر به دلیل شرایط جسمانی، محدودیت حرکت، مشغله کاری و … امکان مراجعه حضوری به آزمایشگاه را ندارید، با سفارش سرویس نمونه‌گیری در منزل آزمایشگاه نانو در ارومیه، به‌راحتی می‌توانید این آزمایش را در خانه یا محل کار خود انجام دهید.

پرسنل مجرب آزمایشگاه نانو، تخصص و تجهیزات لازم برای این کار را در اختیار دارند و با رعایت تمامی استانداردهای ابلاغی وزارت بهداشت، با هماهنگی قبلی در محل سکونت یا کار شما برای انجام نمونه گیری حاضر خواهند شد.

تماس تلفنی

شماره تلفن‌های ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۶ و ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۳

تماس تلفنی

واتساپ

ارسال و دریافت اطلاعات با شماره ۰۹۱۴۸۰۵۲۷۲۴

واتساپ

سفارش آنلاین

ثبت سفارش آنلاین در سایت بدون نیاز به پرداخت

سفارش آنلاین

لطفاً توجه داشته باشید که ارائه نام و نام خانوادگی بیمار، سن، کد ملی، آزمایش مورد درخواست، کد رهگیری که از پزشک دریافت کرده‌اید، و یک شماره تماس برای ثبت درخواست ضروری است.

برای درخواست نمونه‌گیری در منزل، بهتر است یک روز قبل با آزمایشگاه تماس بگیرید. برای آزمایش‌های اورژانسی، لطفاً حداقل ۲ ساعت قبل تماس بگیرید.

مزایای انجام آزمایش در

آزمایشگاه نانو ارومیه

آزمایشگاه پاتوبیولوژی نانو، مجهزترین مجموعه آزمایشگاهی بخش غیردولتی در ارومیه و آذربایجان‌غربی است. این مجموعه در محیطی آرام و ایمن با بهره‌گیری از آخرین تجهیزات آزمایشگاهی دنیا، تیم تخصصی مجرب شامل پزشکان آزمایشگاهی و متخصصان آسیب‌شناسی بالینی و تشریحی، مفتخر به ارائه خدماتی با بالاترین دقت و کیفیت به مراجعان عزیز از منطقه شمال‌غرب و کشورهای همجوار است.

تحلیل نتایج آزمایش ANA

روش‌های مختلفی برای اندازه‌گیری ANA وجود دارد. آزمایش غیر مستقیم ایمونوفلورسنت ANA (IIF-ANA) گسترده‌ترین روش در این زمینه است. این گزارش، آزمایش شامل تفسیر منفی یا مثبت، مقادیر ANA و الگوهای دیده شده در آنتی‌بادی‌ها در طول آزمایش است.

تفسیر منفی نشان می‌دهد که اتوآنتی‌بادی‌ها در نمونه خون شما شناسایی نشده‌اند و احتمال وجود اختلال خود-ایمنی کمتر است؛ تفسیر مثبت مؤید این است که اتوآنتی‌بادی‌ها در نمونه خون شما شناسایی شده‌اند.

نتیجه مثبت در آزمایش ANA همیشه نشان نمی‌دهد که شما اختلال خود-ایمنی دارید. ممکن است برخی افراد سالم تست ANA داشته باشند. نتایج مثبت همچنین می‌تواند مربوط به عفونت ویروسی، داروها، برخی سرطان‌ها و سایر بیماری‌ها باشد. اگر نتایج این تست مثبت باشد، پزشک ممکن است آزمایش تکمیلی تجویز کند، به‌خصوص اگر علائم مداوم اختلالات خود-ایمنی داشته باشید.

نتایج آزمایش ANA ممکن است شامل یک تیتر باشد. آزمایش تیتر آنتی‌بادی تعداد آنتی‌بادی‌ها را در خون با تنظیم رقیق‌سازی‌های مختلف خون با سالین (مثلا ۱:۴۰، ۱:۸۰ و ۱:۱۶۰) و مشاهده حضور فلورسنت اندازه‌گیری می‌کند.

اگرچه احتمال دارد محدوده مرجع این تست از یک آزمایشگاه به آزمایشگاه دیگر متفاوت باشد، اما به‌طور کلی، یک ANA مثبت نسبت ۱:۶۰ یا بیشتر خواهد بود.

محدوده مرجع برای تست‌های ANA بحث‌برانگیز است. آزمایشگاه‌ها ممکن است در نسبت اعلام نتیجه مثبت برای ANA، بازه متفاوتی داشته باشند. در این خصوص لازم است که با پزشک خود در مورد محدوده‌های مرجع صحبت کنید.

در زیر میکروسکوپ فلورسنت می‌توان الگوهای مختلف فلورسنت را مشاهده کرد. اگرچه یک الگوی رنگ‌آمیزی نمی‌تواند وضعیت سلامتی را به‌طور قطع تشخیص دهد، ولی برخی از الگوها تا حدی با بیماری‌های خاص مرتبط هستند. آنها همچنین به پزشکان سرنخ‌هایی در مورد نوع ANA موجود در خون شما می‌دهند و می‌توانند مؤید نیاز به انجام تست‌های تکمیلی باشند. الگوهای رنگ‌آمیزی شامل:

  • همگن
  • لکه‌دار
  • سنترومر
  • هسته‌ای

روش دیگر آزمایش ANA یک آزمایش فاز جامد است که به آن آزمایش مرتبط با آنزیم (EIA) گفته می‌شود. دو نوع آزمایش EIA استفاده می‌شود: آزمایش EIA پایه، و آزمایش جذب‌کننده ایمنی مرتبط با آنزیم (ELISA). EIA پایه، یک آزمایش عمومی برای ANA است و مانند IIF-ANA با عناوین مثبت یا منفی گزارش می‌شود. آزمایش ELISA دقیق‌تر است و آنتی‌ژن‌های خودکار منفرد مانند daDNA، SS-A/Ro ، SS-B/La، Scl-70، Sm، SM/RNP و Jo-1  را تشخیص می‌دهد.

در صورت داشتن علائم مرتبط با اختلال خود-ایمنی، ممکن است ابتدا IIF-ANA انجام شود و اگر مثبت باشد، با آزمایش‌های تکمیلی دنبال شود که اختصاصاً آنتی‌بادی‌های خاص را شناسایی می‌کند.

وجود برخی از آنتی‌بادی‌ها (مانند daDNA، SS-A/Ro ، SS-B/La، Scl-70، Sm، SM/RNP و Jo-1) با اختلالات خاص مانند لوپوس، سندروم شوگرن و سایر بیماری‌های خود-ایمنی مرتبط هستند. توجه داشته باشید که دریافت یک نتیجه آزمایش مثبت ANA لزوماً به این معنی نیست که شما یکی از این بیماری‌ها را دارید.

تشخیص اختلالات خود-ایمنی می‌تواند دشوار باشد. توصیه می‌شود با یک روماتولوژیست که در زمینه اختلالات خود-ایمنی و شرایط عضلات، مفاصل و استخوان‌ها تخصص دارد مشورت کنید. آنها می‌توانند به سؤالات شما در مورد اختلالات خود-ایمنی پاسخ دهند و نتایج آزمایش ANA را تفسیر کنند.

پس از انجام و دریافت نتیجه این تست، می‌توانید این سؤالات را با پزشک خود مطرح کنید:

  • نتیجه آزمایش من چگونه به من کمک می‌کند تا علت علائم خود را بفهمم؟
  • آیا نیاز به هر گونه تست تکمیلی بر اساس نتایج آزمایشم دارم؟
  • nano-l-hormonal-p-test-i2-1
    نام‌های دیگر این آزمایش

    ANA, Fluorescent Antinuclear Antibody, FANA, Antinuclear Antibody Screen

  • nano-l-hormonal-p-test-i2-2
    سایر آزمایش‌های مرتبط

    Extractable Nuclear Antigen Antibodies (ENA) Panel, Erythrocyte Sedimentation Rate (ESR), C-Reactive Protein (CRP)

راهنمای کامل آشنایی با

تست‌های هورمونی آزمایشگاه نانو

هورمون‌ها، انواع مختلف ترکیبات بیوشیمیایی هستند که به‌عنوان پیام‌رسان در سرتاسر بدن فعالیت دارند. این ترکیبات می‌توانند حرکت اندام‌های بدن را هماهنگ کنند، مولد حس گرسنگی یا رضایت باشند، رشد بدن را مهار یا تحریک نمایند، متابولیسم ما را تنظیم کنند و … هورمون‌ها تقریباً تمامی عملکردهای بدن را تحت‌کنترل نگه می‌دارند.

آزمایش‌های هورمونی، گنجینه بزرگی از ابزارهایی هستند که پزشکان برای شناسایی و کشف مشکلات مهم سلامتی در اختیار دارند. با انجام این آزمایش‌ها می‌توان علت طیف وسیعی از بیماری‌ها را یافته و در اغلب موارد به‌راحتی مدیریت نمود.

آنچه مطالعه کردید بخشی از مجله آزمایش‌های هورمونی است که شامل تمامی موضوعات مهم درباره هورمون‌ها و تست‌های کلیدیِ آنها به زبان ساده است.

پاسخ سؤال خود را نیافته‌اید؟

اگر درباره جزئیات این آزمایش، نحوه نمونه گیری و انجام آن، و یا شرایط خود سؤالی دارید، می‌توانید آن را در محتوای سایت جستجو کنید:

همکاران ما در بخش پذیرش آزمایشگاه نانو و واحد روابط عمومی این مرکز، با شماره تلفن‌های ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۳ و ۰۴۴۳۳۴۵۷۹۹۶ در ساعات کاری مجموعه، تا حد امکان پاسخگوی سؤالات شما خواهند بود.

لطفاً توجه داشته باشید

محتوای مندرج در این صفحه، صرفاً برای آشنایی شما با علل تجویز و روند انجام این تست طراحی شده است و هرگز نباید به عنوان جایگزین برای روند تشخیص و درمان بیماری‌ها مورد استفاده قرار گیرد. اگر به وجود یک بیماری یا عارضه در خود مشکوک هستید، ضروری است به پزشک مربوطه مراجعه نمایید تا بر اساس نتایج معاینات و تست‌های تجویز شده توسط پزشک، وجود یا عدم‌وجود آن تشخیص داده شود.